دلنوشته| بوسه بر سربند یا حسین
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: هاجر پورواجد همسر گرانقدر شهید «حسین امینی امشی» به مناسبت ولادت حضرت معصومه(س) و روز دختر دلنوشته‌ای را در اختیار نوید شاهد گذاشته است که در ادامه آن را مرور می کنیم:
روزی با تمام زیبایی‌های دنیا خدا حافظی کرد. با علاقه‌هایی که پشت سرش داشت برید. همسر و پدر و مادر و فرزندان را وداع گفت و به سوی هدفی که بر او تکلیف شده بود رفت.
شب قبل شهادتش، خواب شهادتش را دیده بود، کاغذ و قلم آورد وصیت‌نامه نوشت. اهل خانه گریه و زاری کردند اما او مصمم‌تر از همیشه بود. گریه اهل خانه نه از ناراحتی که از دلتنگی‌شان بود. او نمی‌خواست نگاهش به نگاه فرزندان گره بخورد.
هنگامه صبح به بانوی خانه گفت: صورت فرزندانم را با روسری با پارچه‌ای نرم و لطیف بپوشان. صورت دلبندان خود را از روی پارچه بوسه زد، سربند یا حسین را بر پیشانی بست، چفیه را بر گردن انداخت و رفت.
هی می‌رفت و هی نگاه می‌کرد، تا دور شد و دیگر از دیده کنار رفت. بانو آب کاسه بلوری را که گل میخک داخلش پر پر کرده بود. پشت سرش ریخت.۳۶ سال از رفتنش می‌گذرد و بانوی خانه در این سالها مدام زمزمه می‌کند:
دلتنگ آن صبح رنگینم
تو ز رفتن سخن گفتی
و من ز ماندن
تو بوسه بر قرآن زدی و من بوسه بر سربند یا حسین
تو دلتنگ شهادت و من دلتنگ نگاهت
تو دلشاد زرفتن و من آشوب شد دلم
تو آمدی اما دلخوش از آنم که آرا
همسر شهید حسین امینی‌امشی
